دانلود رمان زیر باران

قسمتی از متن رمان زیر باران :

رو تختم نشسته بودم و رمان برباد رفته رو میخوندم برای بار صدم

عاشق شخصیت اسکارلت با همه ی خاکستری بودنش بودم و غرق شده بودم تو قلم مارگارت میچل که تلفنم زنگ خورد

تصویر پیمان لبخند رو لبم نشوند : جانم؟؟

صدای خستش خون کرد دلمو: جانت بی بلا عزیزترینم ٬ خوبی خانمم؟؟؟

میدونستم این خستگی صدا برای کار نیست ٬ بلکه برای بحث مجدد با خانوادشه ٬ شاید اگه اون شرط و نذاشته بودم تا الان صد دفعه ای عقدم کرده بود

باران: خوبم تو خوبی؟؟

آهی کشید: بد نیستم چیکار میکنی؟؟

بد بود ٬ من این مرد و بلد بودم ٬ میشناختمش و با این صدا بد بود بدون هیچ شکی: داشتم کتاب میخوندم

پیمان: حوصله داری بیام دنبالت بریم بیرون؟؟

بغض نشست تو گلوم٬ مرد من پی آرامش بود و میخواست کنارم آروم شه: میام

پیمان: نیم ساعت دیگه اونجام

باشه ای گفتم و قطع کردم و به بغضم اجازه دادم بباره : خدایا کمکمون کن

بلند شدم و یه دست لباس ساده و اسپرت پوشیدم و بدون آرایش زدم بیرون

به ماهان خبر دادم و از خونه بیرون زدم ٬ هوا گرم بود اما نه اونقدر که اذیت کنه ٬ خورشید درحال غروب کردن بود ٬ تکیه دادم به دیوار که ماشین پیمان از سر کوچه مشخص شد و لبخند به چهرم نشوند

کنار پام زد رو ترمز و من سوار شدم: سلام آقا

با همه ی خستگیش به لبخندی مهمونم کرد٬ بعضی موقع ها فکر میکردم کنار من خودشو یادش میره: سلام خانم قشنگم

سر کج کردم: کجا قراره بریم سرورم؟؟

طاقت نیاورد و اومد جلو و منو کشید تو حجم آغوشش: هرجا عشقم دستور بده

سر به چونش چسبوندم: خوبی پیمان؟؟

دانلود رمان زیر باران

موهامو بو کرد و چشم بست: الان دیگه خوبم

نفس عمیقی کشیدم: بریم بگردیم جاش مهم نیست کنار تو بودنش مهمه

بوسه زد روی موهام و حرکت کرد در حالی که دستم تو حصار دستاش بود

با تعجب به مسیر رفتنش نگاه کردم ٬ نمیدونستم کجا میخواد بره ٬ اما مگه مهم بود کنارش ؟؟

با توقف ماشین جلوی برج میلاد با تعجب نگاهش کردم: اینجا چرا؟؟

هم شام میخوریم هم ساعت ۱۰ برای رصد برنامه دارن ٬ فکر کنم دوست داشته باشی اجرام آسمونی رو با تلسکوپ های پیشرفته ببینی

دستمو جلوی دهنم گرفتم تا جیغ نزنم: دوست دارم٬ عاشقشم

با خنده بینیمو کشید: هی خانم حواست باشه فقط حق داری عاشق من باشی

با عشق نگاهش کردم: مرسی

پیمان: پیاده شو فداتشم

با ذوق پیاده شدم ٬رصد ستاره ها به نظرم هیجان انگیز میومد

پیمان دستمو گرفت و با هم دیگه وارد برج شدیم

اول به طرف رستوران گردون رفتیم و شام و خوردیم و بعد چرخی تو طبقات زدیم تا ساعت ده بشه و رأس ساعت ده به طرف محل رصد رفتیم

از ذوق تو پوست خودم نمیگنجیدم و یه سره ورجه ورجه میکردم و پیمان با خنده نگاهم میکرد و آرامش چشماش کنارم آرومم میکرد

آدمای زیادی تو محل رصد بودن و خیلی هاشون تلسکوپ به همراه داشتن ٬ با هیجان بهشون نگاه میکردم که پیمان دستمو گرفت و از میون جمعیت رد شدیم و کنار یه پسر حدودا سی ساله که سرش گرم تلسکوپ بزرگش بود ایستاد: سلام فرهاد

پسر برگشت سمتمون و با دیدن پیمان لبخندی زد: سلام رفیق چه به موقع اومدی

دانلود رمان زیر باران

پیمان: ممنونم از این که گذاشتی امشب تو این رصد همراهت باشیم

پسر دستی به شونه ی پیمان زد: باعث افتخاره منه

و بعد نگاهی به من کرد: سلام عرض شد بانو٬ خوش آمدیدن به جمع انجمن نجوم

لبخندی زدم: سلام ٬متشکرم خوشحالم که اینجام

پسر برگشت سمت پیمان: این تلسکوپ در اختیار شما من میرم سری به بقیه بزنم راحت باشین

پیمان سری تکون داد و پسر رفت ٬ با کنجکاوی به تلسکوپ که تنظیم شده بود نگاه کردم

پیمان: امتحان کن

با ذوق جلو رفتم و پشت تلسکوپ ایستادم و چشمم و به لنزش نزدیک کردم

درست تو همون موقع انگار جهان تازه ای رو کشف کردم و اگه هرکسی میدونست چقدر این اجرام آسمانی و ستاره های ریز پرنور با شکوه و چشم نواز به نظر میرسن بدون شک هرشب از بام هر خونه ای میتونستی چند نفر و خیره به یه تلسکوپ در حال کشف سپهر ( آسمون ) ببینی

این با شکوه ترین صحنه ای بود که من در تمام عمرم دیده بودم انقدر که دلم نمیخواست دل بکنم از اون ستاره ها و آسمون

با صدای فرهاد سرم با بی میلی از تلسکوپ جدا شد: ظاهرا شما بیش از اندازه علاقه دارید به نجوم

دانلود رمان زیر باران

نگاهی به چهره ی مغرور و دوست داشتنی پیمان انداختم و جواب فرهاد و دادم: یه زمانی دوست داشتم نجوم بخونم

فرهاد: نیم ساعتی هست که دل نکندید از تلسکوپ

به آسمون نگاه کردم: آسمون همیشه برای من پر از رمز و راز و شگفت انگیز بوده

اون همه با شیفتگی نگاهی به آسمون کرد : آسمون امشب صافه و این فرصت خوبی برای رصده

به ستاره های پر نور و چشمک زن خیره شدم: اون منظومه ی آلفا قنطورس نیست؟؟

نگاهشو امتداد داد به سمتی که من اشاره کردم: چرا خودشه؟؟

با هیجان گفتم: میشه تلسکوپ و تنظیم کنین روش میخوام با این ببینمش

به طرف تلسکوپ رفت: فکر نمیکردم اطلاعاتتون در زمینه ی نجوم در این حد باشه که اسم این منظومه رو بدونین

پیمان منو به خودش فشرد: خانم من و دست کم نگیر

فرهاد خندید: تورو تا این حد عاشق دیدن هم به اندازه ی آسمون شگفت انگیزه

من خندیدم و پیمان محو لبخند زد و نگاه عاشقمون تو هم گره خورد

پیمان: این ستاره ای که گفتی چیه؟؟

دلم رفت برای مردم که راز ستاره ها رو به اندازه آجر و سیمان بلد نبود ٬ لبخندی بهش زدم: خیلی دقیق نمیتونم بگم اما در همین حد میدونم که به صورت چهارمین ستاره ی درخشان توی آسمون قابل دیدنه و به همزاد زمین معروفه

فرهاد در ادامه ی حرفام گفت: یه ستاره ی دوتاییه و از همه ی ستاره ها به منظومه ی شمسی نزدیک تره ٬ میتونید ببینید تلسکوپ و روش تنظیم کردم

رفتم جلو و از دریچه ی تلسکوپ نگاهی بهش کردم٬ زیبا و خیره کننده بود و من از همون لحظه عاشقش شدم

کنار کشیدم و به پیمان گفتم: میخوای ببینی؟؟